به‌طور مثال در ماه جولای 2005، رنکینگ فیفا به‌نوعی دیگر برای مردم ایران تاریخ‌ساز شد. تیم ملی پس از صعود به جام‌جهانی 2006 و کسب پیروزی‌های پیاپی در مرحله مقدماتی تا رده پانزدهم رنکینگ فیفا نیز صعود کرد و جالب اینکه درحالی به این رتبه رسید که یک پله از ایتالیا بالاتر قرار گرفت و تیم ملی بلژیک که بعدها تا رده اول جهان نیز پیش رفت، در آن زمان در رده 50 دنیا قرار داشت. در این بین، بهترین رتبه تیم‌های آسیایی در رده‌بندی جهانی هم در اختیار ژاپن است که در فوریه 1998 توانست به رده نهم جهان صعود کند و بعد از سامورایی‌ها تیم ملی استرالیا در سال 2013 یک‌بار تا رده یازدهم جهان صعود کرد.

البته گفتنی است پیش از این، امتیازگیری تیم‌ها با روش دیگری محاسبه می‌شد، اما حالا رنکینگ به نتایج تیم‌ها در بازی‌های رسمی و دوستانه بستگی دارد. البته این رده‌بندی تا سال گذشته به‌طور مرتب در آغاز هر ماه میلادی اعلام می‌شد، اما از ابتدای سال جاری این رنکینگ بعد از رقابت‌های مهم بین‌المللی و فیفادی‌ها اعلام شده و ترتیب قبلی خود را از دست داده است.

یک رکورد رویایی

تیم ملی فوتبال ایران از آذر سال 93 تا همین امروز صدرنشین بلامنازع تیم‌های آسیایی در رنکینگ فیفا به شمار رفته و این صدرنشینی هم‌اکنون در آستانه 5 سالگی قرار دارد و این بدان معناست که طی 59 ماه اخیر تمامی تیم‌های آسیایی در این رده‌بندی پایین‌تر از تیم ملی ایران قرار گرفته‌اند.

پیش از ایران، این رکورد با 27 ماه صدرنشینی پیاپی در اختیار ژاپن بود. سامورایی‌ها از ماه‌های پایانی سال 1995 تا ماه‌های ابتدایی سال 1998 صدرنشین فوتبال آسیا بودند و بعد از گذشت 19 سال شاگردان کارلوس کی‌روش در سال 2017 این رکورد را شکستند. بعد از ژاپن، تیم ملی استرالیا بین سال‌های 2009 تا 2011 توانسته بود 21 ماه پیاپی صدرنشین فوتبال آسیا باشد که در ادامه به صدرنشینی آنها توسط خود ژاپنی‌ها پایان داده شد. قبل از شکسته شدن این رکورد، تیم برانکو بین سال‌های 2004 تا 2005 توانسته بود با 15 ماه صدرنشینی در آسیا، بهترین رکورد خود را ثبت کند. پیش از آن نیز عربستان با 18 ماه صدرنشینی بین سال‌های 1993 تا 1995 نخستین رکورددار قاره از این حیث محسوب می‌شد.

ژاپن به ایران چسبید

رنکینگ بعدی فیفا در تاریخ 2 آبان‌ماه اعلام می‌شود و تیم ملی ایران با حضور در رتبه 27 جهان و رتبه اول آسیا رکورد خود را 60 ماهه خواهد کرد و مطمئنا این رکورد به این زودی‌ها توسط هیچ‌کدام از رقبای تیم ملی زده نخواهد شد. اما برتری پرگل برابر کامبوج و البته شکست دور از انتظار برابر بحرین باعث شد روند صعود ایران در رنکینگ فیفا یا تثبیت جایگاهی که در اختیار داشت، با اشکالاتی مواجه شود و چه‌بسا در آینده‌ای نزدیک برای تیم ملی هم تبعات بدی به همراه داشته باشد.

آنچه در فرمول امتیازدهی فیفا مدنظر قرار گرفته، نشان می‌دهد شاگردان ویلموتس با چهار پله سقوط جایگاه بیست‌وسوم را تقدیم رقبایی همچون اوکراین، اتریش و تونس خواهند کرد تا در رنکینگ ماه جاری میلادی یعنی اکتبر 2019 در جایگاه بیست‌وهفتم قرار بگیرند. اما این سقوط تاثیری در جایگاه تیم ملی به‌عنوان تیم اول قاره کهن نخواهد داشت، گرچه فاصله امتیازی با ژاپن تا حد زیادی کاهش خواهد داشت تا زنگ خطر از همینجا به صدا درآید.

حسرت فیفادی‌های از دست رفته

در رنکینگ بعدی تیم ملی ایران بعد از ایرلند، همراه با کاستاریکا با 4 رتبه سقوط بین 50 تیم اول جهان، بدترین سقوط را تجربه کرده و با 1505 امتیاز در رده 27 جهان قرار می‌گیرد تا یکی از عناوین نازل خود در یک سال اخیر را تجربه کرده باشد. در این بین، نکته قابل‌توجه این خواهد بود که ژاپنی‌ها فقط با 7 امتیاز فاصله یعنی با 1498 امتیاز و 3 پله صعود بیخ گوش شاگردان ویلموتس چسبیده و در رده 28 جهان قرار می‌گیرند.

این بدان معناست که اگر در دیدار بعدی رقابت‌های مقدماتی جام‌جهانی 2022 قطر تیم ملی کشورمان به هر نتیجه‌ای جز پیروزی درمقابل عراق دست پیدا کند، با توجه به گروه راحت ژاپن در این رقابت‌ها و بردهای احتمالی این تیم در ادامه، آخرین میراث کارلوس کی‌روش یعنی صدرنشینی‌های بلامنازع در رنکینگ آسیا نیز از دست رفته و دوباره به ژاپن اختصاص پیدا خواهد کرد.

از سوی دیگر تیم ملی ایران در یک سال اخیر چندین فیفادی را از دست داده و چه‌بسا برای فیفادی بعدی در تاریخ 28 آبان نیز برنامه‌ای نداشته باشد که همین امر فاکتور دیگری در سقوط کشورمان در رده‌بندی محسوب خواهد شد و به‌طور حتم در آینده عدم‌برگزاری دیدارهای تدارکاتی در فیفادی‌ها حسرت زیادی را برای فوتبال ملی کشورمان به بار خواهد آورد.